موسیقی آرمانی-حمیدرضاپورعابدابیانه:فرهنگ، شناسنامه‌ی یک ملت است. آن‌گاه که فرهنگ اصیل یک ملت تضعیف شود، ریشه‌های هویتی و استقلال فکری آن جامعه نیز در خطر خواهد بود. یکی از ابزارهای پنهان و خطرناک استعمار در قرون اخیر، استعمار فرهنگی بوده است؛ حمله‌ای بی‌صدا اما ویران‌گر، که نه با سلاح، بلکه با سبک زندگی، مد، رسانه، سرگرمی و حتی آموزش، به سراغ ملت‌ها می‌آید تا آنان را از درون تهی سازد.
مظاهر فرهنگ استعماری، خود را با چهره‌ای فریبنده و اغواگر عرضه می‌کنند؛ از مدل‌های تقلیدی در پوشش و گفتار، تا وابستگی به رسانه‌های بیگانه، تا ترویج سبک‌های موسیقی و سینما که ارزش‌های فردگرایانه، بی‌هویتی، ولنگاری و مصرف‌زدگی را جایگزین فضیلت، هویت، خانواده و معنویت می‌کنند.
مبارزه با این مظاهر، یک وظیفه فرهنگی و تمدنی است؛ نه فقط برای دفاع از گذشته، بلکه برای ساختن آینده. برای آن‌که نسل جوان ما با هویت مستقل و شخصیت اصیل رشد کند، باید:
-
هنر و رسانه را در خدمت فرهنگ بومی و اسلامی درآوریم؛
-
الگوهای ایرانی-اسلامی را در عرصه سبک زندگی، معماری، مد و موسیقی بازآفرینی کنیم؛
-
با تولید محتوای فاخر و جذاب، نیازهای فرهنگی نسل امروز را بدون وابستگی به الگوهای غربی تأمین کنیم؛
-
زبان، ادب، موسیقی، پوشش و خانواده را از دایره‌ی تأثیرپذیری از فرهنگ بیگانه حفظ و تقویت کنیم.
نکته مهم آن است که مبارزه با مظاهر فرهنگ استعماری، به معنای نفی ارتباط با جهان نیست؛ بلکه به معنای شناخت دقیق و گزینش هوشمندانه است. ما می‌توانیم و باید از علوم و فناوری‌ها بهره‌مند شویم، اما بدون آن‌که شخصیت فرهنگی خود را در این مسیر قربانی کنیم.
امروز بیش از همیشه، هنرمند، نویسنده، معلم، و کنشگر فرهنگی ایرانی، در خط مقدم جهاد فرهنگی قرار دارد. مبارزه‌ای بی‌سروصدا، اما سرنوشت‌ساز؛ برای آن‌که فرزندان این سرزمین، وارثان فرهنگی باشند که با ریشه‌های خود در خاک این سرزمین و با شاخ‌وبرگ‌هایی رو به آسمان رشد می‌کند.
منبع عکس : اینترنت
